دانلود آهنگ یک خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند از محمدرضا علیمردانی

ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺮ ز ﻣﺴﺘﺎن ﻣﺴﺘﺎن ﻧﻮ رﺳﻴﺪﻧﺪ
دﻳﻮاﻧﮕﺎن ﺑﻨﺪی زﻧﺠﻴﺮﻫﺎ درﻳﺪﻧﺪ
ﺑﺲ اﺣﺘﻴﺎط ﻛﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﺸﻨﻮﻧﺪ اﻳﺸﺎن
ﮔﻮﻳﻰ ﻗﻀﺎ دﻫﻞ زد ﺑﺎﻧﮓ دﻫﻞ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ
ﺟﺎن ﻫﺎی ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺴﺘﺎن دل ﻫﺎی دل ﭘﺮﺳﺘﺎن
ﻧﺎﮔﻪ ﻗﻔﺲ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﭼﻮن ﻣﺮغ ﺑﺮﭘﺮﻳﺪﻧﺪ
ﻣﻦ دی ز ره رﺳﻴﺪم ﻗﻮﻣﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺪﻳﺪم
ﻣﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﻛﺸﻴﺪم اﻳﺸﺎن ﻣﺮا ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ
ﻣﺴﺘﺎن ﺳﺒﻮ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﺧﻤﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ
ﻳﮏ ﺳﺎﻗﻴﻰ ﻋﻴﺎن ﺷﺪ آﺷﻮب آﺳﻤﺎن ﺷﺪ
ﻣﻰ ﺗﻠﺦ از آن زﻣﺎن ﺷﺪ ﺧﻴﻜﺶ از آن درﻳﺪﻧﺪ