دانلود آهنگ فروغ از علیرضا قربانی

ﻣﺮگ ﻣﻦ روزی ﻓﺮا ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﺪ

در ﺑﻬﺎری روﺷﻦ از اﻣﻮاج ﻧﻮر

در زﻣﺴﺘﺎﻧﻰ ﻏﺒﺎرﻟﻮد و دور

ﻳﺎ ﺧﺰاﻧﻰ ﺧﺎﻟﻰ از ﻓﺮﻳﺎد و ﺷﻮر

ﻣﺮگ ﻣﻦ روزی ﻓﺮا ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ

روزی از اﻳﻦ ﺗﻠﺦ و ﺷﻴﺮﻳﻦ روزﻫﺎ

روز ﭘﻮﭼﻰ ﻫﻤﭽﻮ روزان دﮔﺮ

ﺳﺎﻳﻪ ی ز اﻣﺮوزﻫﺎ دﻳﺮوزﻫﺎ

دﻳﺪﮔﺎﻧﻢ ﻫﻤﭽﻮ داﻟﺎﻧﻬﺎي ﺗﺎر

ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﺮﻣﺮﻫﺎی ﺳﺮد

ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﻮاﺑﻰ ﻣﺮا ﺧﻮاﻫﺪ رﺑﻮد

ﻣﻦ ﺗﻬﻰ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ از ﻓﺮﻳﺎد درد

ﻣﻰ ﺧﺰﻧﺪ آرام روی دﻓﺘﺮم

دﺳﺘﻬﺎﻳﻢ ﻓﺎرغ از اﻓﺴﻮن ﺷﻌﺮ

ﻳﺎد ﻣﻰ آرم ﻛﻪ در دﺳﺘﺎن ﻣﻦ

روزﮔﺎری ﺷﻌﻠﻪ ﻣﻰ زد ﺧﻮن ﺷﻌﺮ

ﺧﺎک ﻣﻰ ﺧﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﻫﺮ دم ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ

ﻣﻰ رﺳﻨﺪ از ره ﻛﻪ در ﺧﺎﻛﻢ ﻧﻬﻨﺪ

آه ﺷﺎﻳﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻢ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ

ﮔﻞ ﺑﺮوی ﮔﻮر ﻏﻤﻨﺎﻛﻢ ﻧﻬﻨﺪ

ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﮔﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﺴﻮ ﻣﻰ روﻧﺪ

ﭘﺮده ﻫﺎی ﺗﻴﺮه ی دﻧﻴﺎی ﻣﻦ

ﭼﺸﻤﻬﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻰ ﻣﻰ ﺧﺰﻧﺪ

روی ﻛﺎﻏﺬﻫﺎ و دﻓﺘﺮﻫﺎی ﻣﻦ

در اﺗﺎق ﻛﻮﭼﻜﻢ ﭘﺎ ﻣﻰ ﻧﻬﺪ

ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻳﺎد ﻣﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ای

در ﺑﺮ آﺋﻴﻨﻪ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﺠﺎی

ﺗﺎرﻣﻮﺋﻰ ﻧﻘﺶ دﺳﺘﻰ ﺷﺎﻧﻪ ای

ﻣﻰ رﻫﻢ از ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻢ ز ﺧﻮﻳﺶ

ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه وﻳﺮان ﻣﻰ ﺷﻮد

روح ﻣﻦ ﭼﻮن ﺑﺎدﺑﺎن ﻗﺎﻳﻘﻰ

در اﻓﻘﻬﺎ دور و ﭘﻴﺪا ﻣﻰ ﺷﻮد

ﻣﻰ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪ از ﭘﻰ ﻫﻢ ﺑﻰ ﺷﻜﻴﺐ

روزﻫﺎ و ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺎ و ﻣﺎه ﻫﺎ

ﭼﺸﻢ ﺗﻮ در اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺎﻣﻪ اي

ﺧﻴﺮه ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﭽﺸﻢ راﻫﻬﺎ

ﻟﻴﮏ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﻜﺮ ﺳﺮد ﻣﺮا

ﻣﻰ ﻓﺸﺎرد ﺧﺎک داﻣﻨﮕﻴﺮ ﺧﺎک

ﺑﻰ ﺗﻮ دور از ﺿﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﻗﻠﺐ ﺗﻮ

ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﻣﻰ ﭘﻮﺳﺪ آﻧﺠﺎ زﻳﺮ ﺧﺎک

ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻧﺎم ﻣﺮا ﺑﺎران و ﺑﺎد

ﻧﺮم ﻣﻰ ﺷﻮﻨﺪ از رﺧﺴﺎر ﺳﻨﮓ

ﮔﻮر ﻣﻦ ﮔﻤﻨﺎم ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻪ راه

ﻓﺎرغ از اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻧﺎم و ﻧﻨﮓ