دانلود آهنگ صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را از حامد زمانی

ﺑﺨﺖ ﺑﺎز آﻳﺪ از آن در ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﭼﻮن ﺗﻮ درﻳﺪ
روی زﻳﺒﺎی ﺗﻮ دﻳﺪن در دوﻟﺖ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ
ﺻﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺒﺎﻳﺪ ﭘﺪر ﭘﻴﺮ ﻓﻠﮏ را
ﺗﺎ دﮔﺮ ﻣﺎدر ﮔﻴﺘﻰ ﭼﻮ ﺗﻮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺰاﻳﺪ
اﻳﻦ ﻇﺮاﻓﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ داری ﻫﻤﻪ دﻟﻬﺎ ﺑﻔﺮﻳﺒﻰ
وﻳﻦ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ داری ﻫﻤﻪ ﻏﻤﻬﺎ ﺑﺰداﻳﺪ
ﭼﺸﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺘﻮان دوﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺸﻮق ﻧﺒﻴﻨﺪ
ﻧﺎی ﺑﻠﺒﻞ ﻧﺘﻮان ﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﻞ ﻧﺴﺮاﻳﺪ
ﻧﻴﺸﻜﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻰ اﮔﺮ ﻟﺐ ﺑﮕﺸﺎﻳﻰ
ﭘﻴﺶ ﻧﻄﻖ ﺷﻜﺮﻳﻨﺖ ﭼﻮ ﻧﻰ اﻧﮕﺸﺖ ﺑﺨﺎﻳﺪ*
ﮔﺮ ﻣﺮا ﻫﻴﭻ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﺒﻰ
ﭼﻮن ﺗﻮ دارم ﻫﻤﻪ دارم دﮔﺮم ﻫﻴﭻ ﻧﺒﺎﻳﺪ
ﻣﮋده ای دل
ﻛﻪ ﻛﻨﻮن وﻗﺖ وﺻﺎل اﺳﺖ و
ﻏﻤﺖ رو ﺑﻪ زوال اﺳﺖ
ﺑﻪ ﻋﺸﺎق ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ
ره وﺻﻞ ﺑﭙﻮﻳﻴﺪ
ﻛﻪ ﭼﺎرﻣ* ﻣﻪ از آن ﭼﻬﺎرده ﻣﺎ
ﻛﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﻪ ﻣﺠﻨﻮن رﺧﺶ
در ﻃﻠﺒﺶ ﻧﻌﺮه زﻧﺎﻧﻨﺪ و
ﺑﻪ دف رﻗﺺ ﻛﻨﺎﻧﻨﺪ و
ﺑﻪ دل ﺧﻮف و رﺟﺎ
از ﻛﺮم ﺳﺎﻗﻰ ﻣﺎ
ﻃﺮد ﺷﺪه درد و
ز ﺷﻮق ﻗﺪﻣﺶ ﺳﺮو روان اﺳﺖ و
ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ و ﭼﻨﺎن اﺳﺖ و
ﻗﺮار دو ﺟﻬﺎن اﺳﺖ و
ﺳﭙﺎﻫﻰ ز ﻏﻠﺎﻣﺎن
ﺑﻪ رﻫﺶ ﺟﺎﻣﻪ درﻳﺪﻧﺪ و
دل از ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ و
ﺑﻪ ﻣﻌﺸﻮق رﺳﻴﺪﻧﺪ و
ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺸﻐﻠﻪ ی ﻣﺎﺳﺖ
ﻛﻪ از ﻋﺸﻖ ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ و
ﺟﺰ او ﻳﺎر ﻧﮕﻴﺮﻳﻢ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮدم ﺧﻢ اﺑﺮو ﻛﻪ ﺗﻮ داری
ﻣﺎه ﻧﻮ ﻫﺮﻛﻪ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻛﺲ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ
دل ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﻨﻬﺎدم ﭘﺲ از آن دل ﺑﻪ ﺗﻮ دادم
آﻧﻜﻪ از دوﺳﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻜﻨﺪ ﻋﻬﺪ ﻧﭙﺎﻳﺪ
ﮔﺮ ﺣﻠﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮن ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻮ ﺑﺮﻳﺰی
آﻧﻜﻪ روی از ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ آورد ﻧﺸﺎﻳﺪ
ﭼﺸﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺘﻮان دوﺧﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺸﻮق ﻧﺒﻴﻨﺪ
ﻧﺎی ﺑﻠﺒﻞ ﻧﺘﻮان ﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﻞ ﻧﺴﺮاﻳﺪ

ﻫﺮﻛﻪ دﻟﺎرام دﻳﺪ از دﻟﺶ آرام رﻓﺖ
ﺑﺎز ﻧﻴﺎﺑﺪ ﺧﻠﺎص ﻫﺮﻛﻪ در اﻳﻦ دام رﻓﺖ
ﻳﺎد ﺗﻮ ﻣﻴﺮﻓﺖ و ﻣﺎ ﻋﺎﺷﻖ و ﺑﻴﺪل ﺷﺪﻳﻢ
ﭘﺮده ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺘﻰ ﻛﺎر ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﻓﺖ
ﻣﻪ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ روز ﭼﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎﻓﺖ
ﺳﺮو ﻧﺮوﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﺎم ﻛﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺑﺎم رﻓﺖ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮرم دﻣﻰ
ﺣﺎﺻﻞ ﻋﻤﺮ آن دﻣﺴﺖ ﺑﺎﻗﻰ اﻳﺎم رﻓﺖ
دل و دﻳﻨﻢ ﺑﻪ ﻓﺪای ﻗﺪ و ﺑﺎﻟﺎی ﻧﮕﺎری
ﻛﻪ ﻫﻤﻰ ﺑﻨﺪه ﻧﻮازﺳﺖ و
ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻪ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ
ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺼﻪ دراز اﺳﺖ
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ درش ﻏﺮق ﻧﻴﺎز اﺳﺖ
ﻧﻤﺎز اﺳﺖ
ﺟﻮاز اﺳﺖ
ﺑﻪ دﻟﻢ ﺳﻮز و ﮔﺪاز اﺳﺖ
ﻣﻨﻢ آن ﻣﻨﻢ آن
ﻣﻨﻢ آن رﻳﺰه ﺧﻮر ﺧﻮان ﻛﺮﻳﻤﺶ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺲ ﻛﺎر ﻧﺪارم
ﺑﺠﺰ آن ﻳﺎر ﻧﺪارم
ﺛﻤﻨﻴ* ﻏﻴﺮ دﻟﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎزار ﻧﺪارم
ﻣﻦ ﻧﺎﻟﺎﻳﻖ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ ﻧﺎﻟﺎن ﭼﻪ ﻛﻨﻢ
ﺑﺎ ﻫﻤﻪ درﻣﺎﻧﺪﮔﻰ و
دوری و ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﻰ و
ﺑﻨﺪﮔﻰ و ﺑﻰ ﺛﻤﺮی
ﭘﻴﺶ ﻫﻤﺎن ﺷﻪ
ﻛﻪ ﻛﺮﻳﻢ اﺳﺖ و رﺣﻴﻢ اﺳﺖ و
ﻫﻤﺎن ﻳﺎر ﻗﺪﻳﻢ اﺳﺖ
ﺟﻬﺎن ﮔﻴﺮ ﺟﻬﺎﻧﺪار و
ﺑﻪ دل دﻟﺒﺮ و دﻟﺪار و
وﻓﺎدار و ﻫﻮادار و
ﺑﻬﻴﻨ* ﺳﺮور و ﺳﺮدار و
ﻛﺲ و ﻛﺎر و
ﺑﻪ دل ﻳﺎر و
ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻛﺮم ﻫﺎش ﺑﺪﻫﻜﺎر و
ﭼﻪ ﻣﻴﺸﺪ دل ﻏﻤﺪﻳﺪه ی ﻣﻦ را
ﺑﺸﻮد ﺑﺎز ﺧﺮﻳﺪار