دانلود آهنگ قصه رو از ته میبینم به پرو پام بد پیچیدن از یاس

ﻛﻠﻰ اﻧﮕﻴﺰه داﺷﺘﻢ ﺣﻴﻒ ﺷﺪ
ﺣﺎﻟﺎم ﺑﺎﻟﺎم وﻟﻰ رو ﺳﻴﻒ ﻣﻮد
اﻳﻦ ﻫﻤﻪ راﻫﻮ ﺑﺮو ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﻓﺮداﻳﻰ
ﻛﻪ ﻳﻬﻮ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﻏﻴﺐ ﺷﺪ
اﺠﻰ ﻣﺠﻰ ﻟﺎ ﻓﺮﺠﻰ
ﻳﻪ ﻋﺪه ﻓﻌﺎﻟﻦ و ﻣﺎ ﻓﻠﺠﻴﻢ
ﺗﻮ اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ واﻗﻌﺎ ﻋﺠﻴﺐ
ﺑﺎس ﻛﻠﻰ دُﻢ رو ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﭼﻴﺪ
اﻳﻦ ﺑﺤﺚ رو ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮش ﻛﺮد
ﻣﻰ ﮔﻦ آﻳﻨﺪه رﻓﺘﻪ از اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﺧﺐ
واﺳﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻨﺠﺸﮏ روزی
آﻳﻨﺪه ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻤﻴﻦ اﻣﺸﺐ
وﻟﻰ ﺟﻴﮏ ﻧﺰن درﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻜﻦ
دﻳﮕﻪ ﻫﻴﭻ رﻗﻤﻪ ﭘﺮواز ﻧﻜﻦ
ﺳﺎﻛﺖ ﻫﻴﺲ ﻧﺨﻨﺪ آواز ﻧﺨﻮن
دﻳﮕﻪ واﺳﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻔﺮ راه ﺑﺎز ﻧﻜﻦ
ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ زور ﺧﻮاب ﺑﺎﺷﻰ
ﺑﺎس ﻳﺎدت ﺑﺮه ﻛﻪ ﻳﻪ روز ﺑﺎل داﺷﺘﻰ
دﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺟﻠﻮ ﻗﻠﺪر
ﻣﻤﻠﻜﺖ ﮔُﻞ و ﻗﻠﻘﻞ
ﻫﺮ ﻛﻰ رﺳﻴﺪ ﭘﺎﭘﻮش ﺑﺮﻳﺪ
ﻫﺮ ﻛﻰ ﺗﻮﻧﺴﺖ از اﻳﻦ ﭼﺎرﮔﻮش ﮔﺮﻳﺨﺖ
ﺣﺮﻓﺎت رو ﻧﻤﻰ ﺗﻮﻧﻰ ﺑﺎزﮔﻮش ﻛﻨﻰ
ﭘﺲ ﻣﺠﺒﻮری ﺑﺸﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺑﺎز ﮔﻮش ﻛﻨﻰ
ﻟﺎی ﺟﻮوﻧﺎ ﺻﺤﺒﺖ وﺻﻴﺖ
و ﮔﺮﻳﺰوﻧﻴﻢ از ﻟﻐﺖ ﻧﺼﻴﺤﺖ
و ﻣﺤﺎﺳﻦ روی ﺻﻮرﺗﻪ ﻧﻪ ﺳﻴﺮت
و ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ روی ﮔﺴﻞ ﺣﻘﻴﻘﺖ
اوﻧﺎ ﻛﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺗﻮ ﺿﻴﺎﻓﺘﻦ
از اون ﺳﺮ دﻧﻴﺎ ﻣﻰ ﮔﻪ وﻳﻮا وﻃﻦ
ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻛﻠﻤﻪ ﭘﻰ ﻧﻴﺎﺑﺘﻦ
ﻓﻘﻄ آدﻣﺎ ﻫﻴﺰم ﺳﻴﺎﺳﺘﻦ
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ زﻧﻦ ﺑﻬﻢ ﻗُﺮ ﻧﻤﻴﺸﻢ
ﻣﻨﻮ ﺷﻮﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻪ ﻓﺮم اﻳﻦ ﺷﻬﺮ
آدم ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﭼﺎﻫﻴﻦ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻰ
ﺣﺎل ﺑﺪی اﻧﮕﺎری ﭘﺮ ﻧﻤﻴﺸﻦ
واﺳﻪ ﻣﻦ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﻧﻤﺎی ﺷﻬﺮ
اﻧﮕﺎر ﻫﻤﻪ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﻧﻤﺎﻳﺸﻦ
روز ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﻰ رو ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ
و ﺑﻬﺶ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺗﻮی ﺗﻤﺎم ﺷﺐ
ﺣﺎﻟﺎ ﻓﺎز ﺑﺪ ﻧﮕﻴﺮ و ﻛﻠﻪ ﺑﻜﻮب
ﺑﻪ ﺑﺎﻗﻰ راه ﺟﻠﻮ ﺑﻠﻪ ﺑﮕﻮ
ﺑﻠﺎ ﺑﺎروﻧﻪ ﻣﺮﻫﻢ ﺑﺎ ﻗﻄﺮه ﭼﻜﻮن
دﻳﮕﻪ راه ﭼﺎره ﻣﻴﺸﻪ ﺧﻨﺪه ژﻜﻮﻧﺪ
ﺳﻨﺠﺸﻤﻮن ﮔﺮدش ﭘﻮل
ﻳﻌﻨﻰ ارزش ﻫﺎ اﻓﺘﺎده از ﭼﺸﻤﻮن
ﻳﻜﻰ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﺎﺷﻮ ﺗﺎ دﺳﺘﻪ ﭼﭙﻮﻧﺪ
واﺳﻪ اﺛﺒﺎت ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻛﻠﻪ ﺷﻜﻮﻧﺪ
دﻳﺪ ﻫﺮزه ﮔﺮد
ﻧﻴﻤﻪ ﺣﻤﻠﻪ ور
ﺗﻴﺰ و اﻫﻞ ﻓﻦ
ﻛﻪ ﻛﻰ ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺗﺮه
اﻳﻨﻪ ﻣﻬﺪ ﻓﺨﺮ
دﻳﮕﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ
دﻳﺪ و ﺣﺪ ﻓﻬﻢ
زﻳﺮ ﺧﻄ ﻓﻘﺮ
ﻇﺎﻫﺮ رو ﺑﺒﻴﻨﻰ اﺻﻞ ﻫﻮش
ﺗﻮ ﺑﺎﻃﻦ ﺟﺎی ﻣﻐﺰ ﻳﻪ ﻓﻀﻠﻪ ﻣﻮش
ﻟﺎی ﺑﺮﻧﺪ ﻫﺎ ﺧﻮدﺷﻮ ﭘﻴﭽﻴﺪه
ﻫﻮﻳﺖ و ﻫﺴﺘﻪ ﭘﻮچ
ﻋﻴﻦ ﻣﻴﻮه ﻫﺎی ﻫﻮرﻣﻮﻧﻰ
ﭘﻰ زَﺮ و ﻛﻴﺴﻪ ﻫﺎی ﭘُﺮ ﭘﻮل
ﻛﻪ ﺟﺎر ﺑﺰﻧﻰ و دﻳﺪه ﻫﺎ رو ﻛﻮر ﻛﻨﻰ
ﺑﺎ اﻳﺪه ﻫﺎی ﻓﺮﻏﻮﻧﻰ رُﺦ ﺑﮕﻴﺮی
و ﻣﻴﺰ ﻛﺎرو ﭘﺮ ﻛﻨﻰ
از ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻟﻖ ﻛﻨﺪم
اﻳﻦ ﺑﺎدﺑﺎدک ﻫﺎ ﺑﻪ ﻳﻪ ﻧﺦ ﺑﻨﺪن
اﻳﻦ ﭼﻬﺮه ﻋﺼﺒﻰ ﮔﺎرد ﻗﻠﺒﻴﻪ
ﻛﻪ ﺧﻴﻠﻰ ﻫﺎ اوﻣﺪن و زﺧﻢ ﻛﺮدن
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
واﺳﻪ ﻫﻤﻴﻨﻪ زﻧﺪﮔﻰ رو ﻣﺒﺎرزه ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ
ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺖ ﻣﻰ ﺷﻴﻨﻢ
ﻣﻦ اﻋﺼﺎب ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل دﻳﮕﻤﻮ
اﻟﺎن دارم از ﺑﺪن ﺧﻮدم ﻣﺴﺎﻋﺪه ﻣﻰ ﮔﻴﺮم
ﭘﻮﺳﺖ ﺷﻬﺮ رو ﺟﻠﻮ ﻫﻤﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ
اون زﻳﺮ ﭘﺮه از ﻣﻐﺰ ﺑﻰ ﻫﺪف
ﻣﻦ ﺟﻮاز ﺳﺎﻧﺴﻮر رو ﻧﻤﻴﺪم
ﺣﺮف ﻗﺸﻨﮕﺎ رو ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻰ زﻧﻦ
رپ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﺠﺎﻣﺖ روح
ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻗﻀﺎوت ﻛﻮر
ﺗﻔﻜﻴﮏ ﻋﺪاﻟﺖ و زور
ﺧﻮﻧﻪ آﺧﺮ ﺗﺠﺎرت و ﭘﻮل
ﺗﻮ ﺣﺮف و ﻋﻤﻞ ﻫﻤﻪ ﻛﺎر ﻫﺎ در ﺣﺪ
ﺗﺎ ﻗﻠﻢ رو دارم از ﻫﻤﻪ دارا ﺗﺮم
وﻟﻰ ﻳﻪ وﻗﺘﺎ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮش ﻧﻴﺴﺖ
ﻳﻪ ﺣﻤﺰه ﻣﻰ ﺷﻪ ﭼﺘﺮ ﺑﺎﻟﺎ ﺳﺮم
و ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺮداب رو ﻛﺸﻴﺪم
اوﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺻﻠﺎﺑﻪ ﻛﺸﻴﺪن
ﺑﻪ ﺟﺎ اﻳﻨﻜﻪ از ﭘﺎ اﻓﺘﺎده ﺑﺸﻴﻨﻢ
دﻧﺪون ﻧﻴﺸﻢ رو ﺳﻤﺒﺎده ﻛﺸﻴﺪم
دﻳﮕﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻪ ﺳﺎﻟﻴﻪ
از اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ وﻗﺖ اﺿﺎﻓﻴﻪ
ﻣﻴﺮی ﺳﺮﭘﺎﻳﻴﻨﻰ و ﺳﺮﻋﺖ ﻣﻰ ﮔﻴﺮی
ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﻳﻪ ﺛﺎﻧﻴﻪ
ﺗﺎ وﻗﺘﻰ وداع ﺑﮕﻰ دار ﻓﺎﻧﻰ
ﻛﺎرت اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﭘﺮ ﻛﻨﻰ ﺟﺎی ﺧﺎﻟﻰ
اﻧﮕﺎر اﻓﺘﺎدی وﺳﻄ ﭼﺎه ﺗﺎرﻳﮏ
ﻓﻘﻄ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺎﻫﻮ داری
از اوﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪ ﺑﻨﺪ ﻧﺎف
ﺗﺎ اون وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﻪ ﺧﻄ ﺻﺎﻓﻪ
ﻗﺪم ﻫﺎ رو يﻪ ﺟﻮری ﻣﻦ ﻣﻰ ﻛﻮﺑﻢ
زﻣﻴﻦ ﻛﻪ ﺟﺎوداﻧﻪ ﺑﺸﻪ رد ﭘﺎم
ﻗﺼﻪ رو از ﺗﻪ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ
ﺑﻪ ﭘﺮ و ﭘﺎم ﺑﺪ ﭘﻴﭽﻴﺪن
ﭘﺲ ﻣﻴﮕﻴﺮم ﺣﻘﻢ و ﺑﻌﺪ ﻣﻴﻤﻴﺮم
ﺻﺪ ﺑﺎر ﻫﻢ ﺑﺸﻜﻨﻢ ﮔﭻ ﻣﻴﮕﻴﺮم
ﻣﻦ درﮔﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺷﺪم
آدﻣﺎرو ﺧﻮاﺳﺘﻢ رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻨﻢ
ﺣﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدم ﺗﻮ ﻃﺒﻴﻌﺖ دورم
ﺣﺎﻟﺎ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮدم ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﻮدم
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻐﺰ درﮔﻴﺮ ﻛﺎره
ﻓﻜﺮم زيﺮ ﺗﻴﺮ داره
ﻣﻘﺼﺪ دﻳﮕﻪ ﺗﻴﺮه ﺗﺎره
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ
ﻣﻰ دوﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮان از ﻣﻦ ﭼﻰ ﺑﺴﺎزن
ﺣﺘﻰ ﺗﻮ ﻓﻜﺮﺷﻮن ﻣﻦ ﻧﻤﻰ ﺑﺎزم
ﺑﺬار ﺣﺎﻟﺎ روم ﺷﻄﺮﻧﺠﻰ ﺑﺬارن
وﻟﻰ ﻣﻦ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻢ