دانلود آهنگ اوس کریم از دانیال

ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﮔﻢ ﺷﺪم ﺗﻮو ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﺗﺮس
وﻗﺘﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺸﺪن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻦ
ﺳﻮال ﻛﻞ دﻧﻴﺎ اﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﭼﻰ ﻧﻮری ﻳﺎ
اﻧﺮژی ﻏﺎﻟﺒﻰ ﻛﻪ ﻣﻴﺪی ﺑﻮ اﻳﻤﺎن
ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻰ ﻫﻤﻤﻮن ﻛﻮرﻳﻢ ﻣﻴﺮﻳﻢ ﺗﻮو دﻳﻮار
ﻧﮕﺎه ﭘﺪراﻧﺖ رو ﻣﻴﺨﻮام ﺗﻮو ﭘﻴﺮی ﻛﻮرﻳﺎم
ﻧﻤﻴﺪوﻧﻴﻢ دارﻳﻢ ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺮ ﭼﻰ رو ﻣﻴﺪوﻳﻴﻢ
ﺗﻮو ﻛﺮه زﻣﻴﻦ رو ﺳﺎﺧﺘﻰ ﺗﻤﻴﺰ و ﺑﻰ ﻛﻮوﻳﺪ
ﻣﺎ ﻫﻢ آﺷﻐﺎل ﻫﺎ رو ﺗﻮو ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ ﺗﻮﻟﻴﺪ
ﺑﺒﺨﺶ اﮔﻪ ﻫﻤﻤﻮن ﻣﺎ ﻳﻪ ﭘﺎ ﭘﻴﻨﻮﻛﻴﻮﻳﻴﻢ
ﺑﺒﺨﺶ وﻗﺘﻰ ﻳﺎدت ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻛﺎرﻣﻮن ﮔﻴﺮه
ﻛﺎرﻣﻮن رو راه ﻣﻴﻨﺪازی ﺑﻌﺪش ﻳﺎدﻣﻮن ﻣﻴﺮه
ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﺎزی رو ﻧﻔﻬﻤﻰ ﺗﻜﺮار ﻣﻴﻜﻨﻪ
ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺧﻮدﻣﻮﻧﻪ اﮔﻪ ﺣﺎﻟﻤﻮن اﻳﻨﻪ
ﺳﺮم ﭘﺎﻳﻴﻨﻪ ﺟﻠﻮت ﭼﻮن ﻫﺮ ﭼﻰ ﺳﻤﻪ ﻛﺸﻴﺪم
ﺿﺮﺑﻪ ﭼﻴﻪ ﻣﻦ رو ﺧﻮدم ﻗﻤﻪ ﻛﺸﻴﺪم
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻮ آدم ﺑﺪه ﺑﺸﻰ ﻣﺮد
زﻳﺮ زﺑﻮﻧﻤﻪ ﻃﻌﻢ ﻛﺸﻴﺪت
اوس ﻛﺮﻳﻤ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻮده رو ﺑﻪ ﺗﻮ دﺳﺖ ﻫﺎ
ﺣﺘﻰ وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﭘﻮل ﻳﻪ ﻏﺬا
ﻓﻬﻤﻴﺪم ﻛﻪ ﭘﻠﻤﭙﻪ در ﻛﻮﭼﻪ ﻣﺮد ﻫﺎ
ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮو ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﭘﻰ ﻛﻮزه ﻃﻠﺎ
ﻫﻨﺮ ﺗﻮ رو ﻣﻴﺸﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ از رو دوﻧﻪ اﻧﺎر
ﻣﻴﻮﻓﺘﻢ ﻣﻦ ﻳﺎد ﺳﻮره اﻧﻌﺎم
وﻗﺘﻰ ﻧﺰدﻳﻜﺎی ﺗﻮﻟﺪم ﺗﻮو دل ﺑﻬﺎر
ﺟﻮﻧﻢ رو ﻧﺠﺎت دادی ﺗﻮو ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺮاز
ﻣﺮﺳﻴ، ﺑﺪﻫﻜﺎرﺗﻴﻢ اوس ﻛﺮﻳﻢ ﺑﺎﺑﺎ
ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﻴﻢ ﺑﺸﻴﻦ اوس ﻛﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ
ﻧﻴﺮو ﻣﻴﺸﺪی وﻗﺘﻰ ﻣﻴﺒﺮﻳﺪ ﺟﻮن از اﻳﻦ ﭘﺎﻫﺎم
ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﻰ ﻫﻮات رو ﻣﻦ دارم ﺧﻮب از اﻳﻦ ﺑﺎﻟﺎ
ﺣﺲ ﺑﻮدن ﺗﻮ آراﻣﺶ و ﺟﺮﻋﺘﻪ ﺑﺮام
از ﻛﺎرﮔﺮی ﻛﺮدﻧﻢ ﺗﺎ ﺷﻬﺮت اﻟﻦ
دل ﺑﻨﺪه ﻫﺎت ﺳﻴﺎه ﺷﺪه ﺗﻮو ﮔﺬر زﻣﺎن
آدﻣﻴﺰاد اژدﻫﺎی دو ﺳﺮه ﺗﻤﺎم
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﭘﺎﻫﺎم ﻣﻦ رو ﻳﺎری ﻧﻤﻴﻜﺮد
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﺗﻮو ﻛﻮﭼﻪ ﺑﭽﻪ ای ﺑﺎﻫﺎم ﺑﺎزی ﻧﻤﻴﻜﺮد
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﮔﻢ ﺷﺪم ﺗﻮو ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﺗﺮس
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺖ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺸﺪن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻦ
روزی ﺗﻮ ﻣﻴﻜﻨﻪ ﺣﺘﻰ ﻣﻮرﭼﻪ ﻫﺎ رو ﺳﻴﺮ
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎی ﺗﻮ ﻣﻴﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺎ رو دﻳﺪ
دﺧﺘﺮت ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻴﻜﻨﻪ دوﻧﻪ ﻫﺎ رو ﺳﻴﺮ
ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﻣﻴﺸﻪ ﺣﺎﺻﻞ دوﻧﻪ ﻫﺎ رو ﭼﻴﺪ
ﻋﺠﻴﺒﻪ ﺑﺎ درﺧﺖ ﻫﺎ ﻏﺬا ﻣﻴﺪی ﭼﻬﺎر ﻓﺼﻞ
ﺗﻮ ﺣﺘﻰ ﻣﻴﺪی ﺑﺎ ﮔﻞ ﻫﺎی اﻳﻨﺪﻳﻜﺎت درس
ﻣﻴﮕﻰ ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺗﻠﺎﻃﻤﻰ ﻳﻪ آراﻣﺸﻴﻪ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﺎﺷﺮی ﺑﺎ اﺗﻔﺎﻗﺎت ﻣﻴﺪی ﭘﺎدﻛﺴﺖ
ﻋﺠﻴﺒﻬ، ﻳﺎدم ﻣﻴﺎد ﭼﻨﺪ روزه ﭘﻴﺶ
ﺳﺮ ﻛﻮﭼﻤﻮن دﻳﺪم ﻳﻪ زن ﻣﻈﻠﻮم ﭘﻴﺮ
ﻣﺎﻣﻮر ﺑﺮق داﺷﺖ ﺳﺮش ﻋﺮﺑﺪه ﻣﻴﺰد
ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻧﺪارم ﺑﺎ اون ﭼﺸﻢ ﻫﺎی ﻛﻢ ﺳﻮی ﺧﻴﺲ
ﻳﻬﻮ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺪه ﻣﻦ اون ﻗﺒﺾ رو رﻓﻴﻖ
ﻣﻦ ﭘﻮﻟﺶ رو ﻣﻴﺪم اﻳﻨﻄﻮری ﻣﺮدوﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ
ﮔﻔﺖ اﮔﻪ ﺑﻔﻬﻤﻰ ﺧﺪا ﺑﺎﻫﺎت ﻟﺞ ﺑﻮده ﭼﻰ
اﮔﻪ ﻋﺎدﻟﻪ ﺧﺐ ﭘﺲ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﻛﻮره ﭼﻴ؟
دوﺑﺎره اﺷﮏ ﻫﺎی اون ﭘﻴﺮزﻧﻪ از ﮔﻮﻧﻪ رﻳﺨﺖ
ﺑﺎ ﺻﺪای ﺧﺴﺘﻪ و ﺑﺪن ﻟﺮزون ﭘﻴﺮ
ﮔﻔﺖ دو ﺳﺎﻟﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎم ﺑﻬﻢ ﺳﺮ ﻧﻤﻴﺰﻧﻦ
ﮔﻔﺖ ﺧﺪا ﻧﻜﻨﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﻮده ﺷﻴﺬ
ﻣﺎﻣﻮرِ ﮔﺮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺖ و دﺳﺖ زد رو ﺳﺮش
ﮔﻔﺖ ﻧﻤﻴﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﺳﺮ ﺑﺰﻧﻪ
ﻣﺎدرم اﻳﻦ آﺧﺮﻳﺎ دﻋﺎ ﻣﻴﻜﺮده ﻳﻜﺴﺮه
ﭘﺴﺮت ﻧﺘﻮﻧﻪ ﺑﺒﻴﻨﺖ دﻟﺶ ﻟﮏ ﺑﺰﻧﻪ
ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺧﻮدت ﺑﮕﻰ اﻳﻨﺎ ﻳﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﻮد
ﻳﻪ ﮔﻮش در ﺑﻮد و ﻳﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻫﻢ دروازه ﺑﻮد
وﻟﻰ ﻧﻪ اوس ﻛﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻳﻪ دﻋﻮای ﭘﻮل
ﺑﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻣﺎﻣﻮر و ﭘﻴﺮزن درس داده ﺑﻮد
ﻣﺎﻣﻮر ﮔﻔﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ از اﻳﻦ روز درس
دوﻟﺎ ﺷﺪ دﺳﺖ ﭘﻴﺮزن رو ﺑﻮس ﻛﺮد
ﻣﺮدم اﺣﻤﻖ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﻢ درﮔﻴﺮ ﻗﻀﺎوت
ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ زدن ﭘﻮزﺧﻨﺪ
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﭘﺎﻫﺎم ﻣﻦ رو ﻳﺎری ﻧﻤﻴﻜﺮد
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﺗﻮو ﻛﻮﭼﻪ ﺑﭽﻪ ای ﺑﺎﻫﺎم ﺑﺎزی ﻧﻤﻴﻜﺮد
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺘﻰ ﮔﻢ ﺷﺪم ﺗﻮو ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎی ﺗﺮس
ﻛﺴﻰ ﻧﺒﻮد وﻗﺘﻰ ﺗﻮ ﺑﻮدی
وﻗﺖ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺸﺪن ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻦ